एका भयाण रात्री "मंदिराच्या पायरीवर लाईटच्या उजेडात एक साधारण पंधरा वर्षाचा एक मुलगा*अभ्यास करताना पाहिला.
*थंडीचे* दिवस होते. *कुडकुडत* होता पण वाचनात *मग्न* होता.
हप्त्यातून दोनदा त्या रस्त्याने मी जात असायचॊ.
दिवसा कधी दिसत नसायचा.
खुप *जिज्ञासा* होती त्या मुलां बद्दल जाणण्याची.
एक दिवस रात्री उशिरा जेवण करून मी त्या रस्त्याने गाडी घेऊन निघालो होतो.
मनात आलं तो मुलगा जर तिथे असेल तर त्याच्या साठी काहीतरी *पार्सल* घेऊन जाऊ.
*रात्रीचे साडेबारा* वाजले असतील.
मी त्या मंदिराकडे आलो.
तर तो *मुलगा* नेहमी प्रमाणे *मंदिराच्या पायरीवर* अभ्यास करत दिसला.
मी *गाडी* थांबवली. त्याच्या जवळ गेलो.
मला बघून तो गालातल्या गालात *हसला.*
जणू माझी त्याची जुनी ओळख असावी.
मी म्हणालो बाळ तू रोज इथे बसून का अभ्यास करतोस?
सर माझ्या *घरात लाईट* नाही.
माझी *आई आजारी* असते.
दिव्यात *रॉकेल* घालून अभ्यास करायला. माझी *ऐपत* नाही.
बाळ तू मला बघून का *गोड हसलास* ?
सर तुम्ही *देव* आहात !
नाही रे!
सर तुम्ही माझ्या साठी *देवच* आहात.
ते जाऊदे तू *जेवलास* का?
मी तुझ्यासाठी *खाऊचं पार्सल* आणलं आहे.
सर म्हणूनच मी *हसलो.*
मला माहित होतं.
तो ( देव ) कोणत्याही *रूपात* येइल पण मला *भुकेलेला नाही* ठेवणार.
मी जेंव्हा जेंव्हा *भुकेलेला* असतो, तो काहींना काही मला *देतोच.*
कधी *नवसाचे पेढे* तर कधी *फळ* तो मला देऊन जातो.
आज मी *भुकेलेला* होतो पण *निश्चिंत* होतो.
मला माहित होतं....तो काहीतरी कारण करून मला *भेटायला* येणार आणि *तुम्ही* आलात.
तुम्ही *देव* आहात ना !
मी *निःशब्द* झालो, नकळत माझ्या कडून *पुण्याचं* काम घडलं होतं.
रोज *कर्जाच्या* ओझ्याखाली दबताना *देवाला* कोसत होतो. त्याने आज मला *देवाची उपाधी* देऊन लाजवलं होतं.
त्याने तो अर्धवट *खाऊ* खाल्ला आणि म्हणाला, सर तुम्ही इथेच थांबा. मी अर्धं माझ्या *आईला* देऊन येतो.
माझे डोळे *तरळले.*
त्याला काही विचारण्या अगोदरच त्याने सारं काही कृतीतून सांगितलं होतं.
तो पाच मिनिटांनी परत आला.
त्याच्या ओंजळीत *पारिजातकाची फुलं* होती.
सर,
माझी *आई* सांगते, ज्या *परमेश्वराने* आपल्या *पोटाची खळगी* भरली त्याच्या चरणी *ओंजळभर फुलं* तरी वहावीत.
क्षणभर *डोळे* बंद केले आणि त्या बंद दारातल्या *पाषाणाकडे* पाहिलं, तर तेही मला त्या मुलाच्या गोड *हसण्यासारखं* वाटलं.
नंतर कोरोनाच्या भीतीने लॉकडाऊन झालं.
*शाळा, कॉलेज, मंदिर बंद* झाले.
देवळं ओस पडली. देवळांना *कुलूप* ठोकली आणि रस्त्यावर *शुकशुकाट* झाला.
असच एके दिवशी *त्या* मुलाची आठवण झाली आणि मुद्दाम त्या *देवळाकडे* डोकावलं.
रात्रीची वेळ होती.
देवळाची पायरीवरील *लाईट बंद* होती आणि तो *मुलगा* कुठेच दिसला नाही.
वाईट वाटलं मला.
या महामारीत कुठे गेला असेल हा मुलगा ?
काय खात असेल ?
कसा जगत असेल ?
असे *ना ना प्रश्न* आ वासून उभे राहिले.
कोरोनाच्या महामारीत असंख्य लोकांनी *प्राण* गमावले.
असाच आमचा एक मित्र *पॉजिटीव्ह* होऊन दगावला.
मी त्याच्या *अंत्य संस्काराला स्मशानात* गेलो होतो. *अंत्यसत्कार* झाले.
सर्व आपल्या घरी निघाले.
निघताना हात पाय धुवावे म्हणून *शंकराच्या* मंदिरा शेजारील *नळावर* गेलो.
पाहतो तर तो मुलगा नळावर *स्मशानात टाकलेले प्रेतावरचे सफेद कपडे* धुऊन त्या *स्मशानाच्या भिंतीवर* वाळत टाकत होता.
मला बघून त्याने आवाज दिला,
सर ....
अरे तू *इथे* काय करतोस ?
सर आता मी *इथेच राहतो.*
आम्ही घर बदललं.
*भाडं* भरायला पैसे नव्हते.
त्यातच लॉकडाऊन मध्ये *शिव* मंदिर बंद झालं आणि पायरी वरची *लाईटही* बंद झाली.
मग मला घेऊन आई इथे आली.
काही झालं तरी *शिक्षण थांबता* कामा नये असं तिनं सांगितलं आहे.
त्या *शिव* मंदिराचे दरवाजे बंद झाले पण ह्या *शव* मंदिराचे दरवाजे *कधी बंद होत* नाहीत.
तिथे *जीवंत माणसं* यायची आणि *इथे मेलेली.*
ह्या लाईट खाली माझा *अभ्यास* चालू असतो.
सर मी *हार* नाही मानली.
*आई* सांगायची........
ज्याने *जन्म* दिला तोच *भुकेची खळगी* भरणार.
बरं..... तुझी आई कुठे आहे ?
सर ती *कोरोनाच्या आजारात *गेली.
तीन दिवस ताप खोकला होता.
नंतर दम अडकला.
मी कुठे गेलो नाही.
इथे पडलेल्या तुटक्या, अर्ध जळलेल्या लाकडांनी तिला अग्नी* दिला.
१४ दिवस इथंच ह्या खोपीत *होम क्वाँरनटाईन* राहिलो.
*सरकारी कायदा मोडू* नकोस, तो आपल्या भल्यासाठी असतो, असं *ती* सांगायची.
*आईच्या अस्थी* समोरच्या नदीत *विसर्जित* केल्या आणि काल इथल्या स्मशानातल्या *अग्नी* देणाऱ्यांना जेऊ घातलं आणि आईच *क्रियाकर्म* आटपलं.
सर तरी मी हरलेलो* नाही पण दुःख एव्हढच आहे की मी *पास झालेलो पहायला आई* ह्या जगात *नाही.
ती जिथे ज्या जगात असेल तिथे *खुप खुश असेल हे माझं यश* बघून.
कालच माझा *रिजल्ट* लागला आणि मी शाळेत *पहिला* आलोय.
आता पुढच्या शिक्षणाचा खर्च माझे *शिक्षक* करणार आहेत पण आता तर खरी अडचण उभी राहिलीय.
*ऑनलाईन अभ्यास करायला माझ्या जवळ मोबाईल सुद्धा नाही.
असो सर,
तुम्ही का वाईट वाटून घेता ?
तुम्हाला मी *पास* झाल्याचा *आनंद* नाही झाला ?
सर,
तुम्ही कुठे जाऊ नकात, इथेच थांबा.
त्याने छोट्याशा *डब्यातून साखर* आणली होती.
चिमूटभर माझ्या हातावर ठेवली.
सर *तोंड गोड* करा.
तो डबा ठेवायला त्या खोपीत गेला तोवर मी माझ्या *तोंडावर* त्या नळाचं पाणी मारून *भानावर* आलो.
*भरलेले डोळे* लपवण्यासाठी *तोंड धुतले.*
सर, मला माहीत होते, *देव* या जगात आहे आणि तो माझ्या *आनंदात माझी पाठ थोपटायला* नक्की येणार.
त्याने पुढे काही बोलण्या अगोदरच मी नुकताच घेतलेला माझ्या *खिशातला* माझा *नवा मोबाईल* त्या मुलाच्या *हातावर* टेकवला आणि त्याची *पाठ थोपटून* निमूटपणे *बाय* करून *स्मशानाबाहेर* चालू लागलो.
आता दर महिन्याला *मी* त्याचा मोबाईल *रिचार्ज* करतो......
न सांगता.
खरा देव तर कधीच नाही दिसला पण,
मी त्या मुलाच्या डोळ्यात देव पाहिला. ....
देव पाहिला....
🙏 धन्यवाद !! 🙏
हे कोणी लिहिलं आहे हे माहीत नाही पण हे वाचल्यानंतर माझ्या सुद्धा डोळ्यात पाणी आलं..
